جي "مون کي افسوس نه، ڪو سور، ڪو ڏک" تجزيا: پيدائش جي تاريخ، poetic تصويرون

"دنيا ۾ اسان جي سڀ perishable آهي ..." - اهڙي خيالن جو اڪثر ڪري سندس زندگي جي آخر ۾ ذهن کي اچي. سدائين رھڻ جا هڪ دوکو آهي رهندڙ هڪ نوجوان مڙس جي طور تي. ڇو ته ان کي پوء جي زندگي جي impermanence جي باري ۾ سوچيو ڏين آهي؟ هن چيو ته نوجوان هو. تنهن هوندي به هن چيو ته صرف چئن سالن لاء رهي پيو. هن چيو ته اڳتي هلي موت جي presentiment پيو ھو؟ جو تجزيو "مون کي، افسوس نه ٿو سڏي نه ٿو، رڙ ڪري نه ٿا" جي مدد انهن سوالن جا جواب ڪرڻ.

سرجي Esenin - شاعر اميدن ۽ disappointments جو پورو هڪ روشن زندگي گذاري، فتوحات ۽ defeats، محبت ۽ نفرت جي. پوء ڪيترائي جذبات ۽ ڊگهي ماپ زندگي لاء پدن کي برداشت ڪرڻ جي قابل ماڻهن جي تجربا. پر نه ٽيهه سال لاء. ٿڪ ۽ بيدل نڪري ليڪ ڪم "مون کي، افسوس نه ٿو سڏي نه ٿو، رڙ ڪري نه ٿو سگهان." هن نظم ۽ هر جملي جي مدبر پڙهڻ جي تجزيي جي شاعر جي ذهني پيڙا جي دنيا ۾ داخل ڪرڻ جي اجازت ڏئي ٿو، جنهن کي حڪمت جي سالن کان پوء جي شروعات ۽ تمام بري طرح آيو.

نوجوانن کي گم

پهرين quatrain ۾ شاعر خواب کي ۽ ڪجهه لاء اميد ڪرڻ شيء جي باري ۾ سندس ٽاريندو conveys. ان جي پويان ڪيترن ئي ناڪام شادين، ڪيترن ئي scandals ۽ ... جويي. فضيلت، "pohabnika ۽ rowdy." جيئن ته هو ان ڪر اڄ، سندس سلوڪ اهي گيت لکڻ تي، انھن جي اسڪولي نصاب ۾ شامل آهن. سندس نالو به جن منهنجي سموري زندگي ۾ جي هٿن ۾ ڪتاب نه ٿي ڏسجي کي واقف آهي. Yesenin - جي چند شاعرن جو سندس کوڙ دور ۾ تسليم هئا جو هڪ. پر هن اعتراف کيس خوش ڪر نه ڪيو.

"مون کي، افسوس نه ٿو سڏي نه ٿو، فرياد نه ڪندا آھن،" - ميمڻ Yesenin اهي سٽون 1921 ع ۾ لکيو. هڪ سال کان پوء هن تتر ويو. نه ڇاڪاڻ ته هو هڪ پرديسي سان شادي ڪئي هئي. ڊنڪن هن وقت تي ملاقات، هڪ دفعي جڏهن ماسڪو جيڪي هن اميد ظاهر ڪئي هئي ۽ dreamed سچو اچي رهيو تي. رڳو ان کي اطمينان آڻ نه ڪيو. ۽ هن جي نحيف اميد grabbed شيء تبديل ڪرڻ لاء.

Ohladevshee دل

ڇهن سالن جي ته اڳ ۾، هن ماسڪو ۾ پهتو. هن لکيو آهي ته منهنجي ڏيهي زمين ۾ سندس تمام تکي. ان کان پوء Yesenin اڃا ٿورو مشهور ۽ ڏٺو. ۽، شايد، شهرت ۽ جلال جو خواب. هن چيو ته هي سڀ ماڻي. پوء جنھن مھل هڪ شخص سڀني پئي جي ان مقصد لاء پرعزم آهي، ان کي ڇھي ٿو، مايوس. تجزيو Esenina نظم "مون کي افسوس نه ڪريو، ڪو سور، ڪو ڏک،" هڪ شخص هڪ دؤران سخت انداز ۾ بيتن جي جذبات conveys ۽ رستي تي سندس سڀني انسانن squandered.

جيڪڏهن سنڌ جي گاديء ۾ سندس اچڻ جي رولاڪ جي تصوير پري چاڙهيو، پر هاڻي هن هڪ hobo ته ان وجھندو نه ٿا ڪري وڌو ته جيئن ته روح جي حقيقت پڌري ڪري. "، مون کي افسوس نه ڪريو، ڪو سور، ڪو ڏک" جو تقابلي تجزيو ۽ پيداوار "مون کي منهنجي ڏيهي ملڪ ۾ رهندڙ مان ٿڪل آهيان،" هڪ شخص روسي شاعر گمراھ جي ڪم سان بلڪل مانوس. اهو ته هڪ کوڙ جي هنن ٻن آيتن جي لکڻ جي وچ ۾ ان وقت interval لڳي.

گم ٿيل اميدون

Yesenin زار سندس نوجوان ۾ شوخي، naivety recalls. هڪ پراڻي انسان جو هڪ طويل عمر گذاري ڇڏيو وانگر. اتي ماڻهن جو ٿورو ٻاهر meted آهن. چيائون ته acceleration لاء نازل اڏامي، رهن ٿا محسوس ڪري ۽ ساڙيو پوء روزو ته اهي رهن ٿا ڪرڻ لڳي ۽ ڪجهه ٻيو ٿيندي کي منظم ڪرڻ. تجزيو Esenina نظم "مون کي افسوس نه ڪريو، ڪو سور، ڪو ڏک،" هڪ ڀيرو ٻيهر ماڻهن جي هن قسم جي شاعري جي شراڪت تصديق ٿئي. انهن مان تمام ٿورا. وانگر فائرنگ تارن اوڏانهن پري پري مٿي روشني ۽ غائب اهي آهن. پر تماشو خوبصورت آهي. سلوڪ Sergeya Esenina وانگر. ڌ، اديبن، NKVD، cab ڊرائيور، ڪڍندڙ: سندس مقالن جي ڪيترن ئي پيار آهي. هن چيو ته پاڻ کي الام پسند نه ڪيو ...

ٿڪ

جي خواهش اھو ٿيو ۾ بخيل، ڇاڪاڻ جو هو اميد نه ڄاڻندا ٻيو ڇا توهان لاء توکان پڇن ٿا ڪري سگهو ٿا. ڏک پھچندو، ٿڪ ۽ سندس دل ۾ emptiness کان ٻاهر. سندس سلوڪ ظاهر ڪيو آهي، اسٽيج تي کيس پڇڻ، اھو سڀڪنھن جوش هو. پر ڇا ان کي هڪ مخلص خوشي آهي؟ ڪجهه کيس envied، ٻين انھن کي استعمال ڪرڻ، ۽ ڪجهه معاف هئا، پر ان کي برداشت ڪري نه سگھيو. قسم scandals ۽ سمجهه سان ڪهڙو ڏکيو خمار. جو تجزيو "مون کي افسوس نه ڪريو، ڪو سور، ڪو ڏک،" هن نظم جي emptiness جو مصنف چوي ٿو. ماسڪو ۾ پهرين سال ۾ هن چيو ته جيئن spellbound جي جڳھه تي اسٽيج تي کيس ٻڌيون، ۽ soiree خوش هئي. پاڻ مھماني ۽ ان جي مقبوليت ڪجهه piquancy ڏي حڪم ۾، هن scandals کي ڀڙڪائي. ڪڏهن ڪڏهن بس ڏک پھچندو ۽ مان ڪڍي. پر هاڻي اهو سڀ خواهش ٿي ويو آهي.

poetic تصويرون

هن لفظ جنهن سان نظم ٿيندي آهي، جذبات نڪري وڌي. هن poetic اوزار جي ادب ۾ سڃاتو وڃي، سنڌ جي مدت "گريجوئيشن." Yesenin، يقينا، انھن کي ٺاهڻ poetic نظريي جي بنياد تي نه آهي. لفظ پاڻ پنهنجي سر ۾ کنيو lined. هن چيو ته improvisation جي هڪ شاندار مهارت حاصل هئي. هن نظم ۾ فني طريقن ۽ تصويرون ته unconsciously استعمال ليکڪ، intuitively جو تمام گهڻو ڪيو آهي. مثال طور، لفظ "جذبات جي ٻوڏ" تون قدرتي ڌڪيندا ۽ انساني جذبات جو هڪ عجيب پر عجيب ميلاپ ڏسي سگهو ٿا.

زندگي آهي، پر هڪ خواب

جو تجزيو "مون کي افسوس نه ڪريو، ڪو سور، ڪو ڏک،" ڏيکاري ٿو ته ڪيئن روزو شاعر جي سزا سندس سال گذري ويا. احساس کي وڌائڻ لاء استعارا استعمال ڪيو. هن چيو ته پوء روزو رکڻ ته ان کيس لڳي ٿو ڄڻ هن کي نه رهن ٿا ڪيو ته "گلابي گهوڙي" کي اڏامي، ۽ هڪ عجيب خواب ڏٺو. ۽ سڀ زندگي جي withering جي نظم اداس صفون concludes. اهو طرح ته پاڻ کي سنڌ جا جھڳٽا سان مقابلو، خزان ڏڪندي آهي. جيڪي blooms جي ويدن ۽ لاڏاڻو ڪري، دير يا سوير، جي ڪم لاء وقف آهي "مون کي افسوس نه ڪريو، سڏ نه ڪندا آھن، رڙ ڪري نه ٿو سگهان." هن نظم جو تجزيو indefinitely ڪم ڪري سگهجي ٿو. سڀ کان پوء، هر لفظ جي شاعر، جيڪو ٽيهه سال مري جي ذهني دنيا جي لڪيل حصي ۾ هتي. هڪ ويهن-ڇهه محسوس ڪيو ته سڀ کان مٿي هو.

نظم ايس ديرو Esenina "مون کي، افسوس نه سڏ نه ڪندا آھن، رڙ ڪري نه ٿا" - هڪ ناياب poetic ڪاريگر جو ثبوت آهي. ڪاريگر، جنهن جي هڪ ڊگهي محنت جي نتيجي ۾ نظر نٿو اچي، ۽ مٿي ڏنو. پوء جيڪو ان کي مالڪ، چوڻي عام طور سوير.